De Vlaamse eiwitstrategie focust op zes strategische thema’s
De Vlaamse eiwitstrategie werd op 23 februari gelanceerd door minister van Landbouw en voeding, Hilde Crevits. De partners in deze strategie willen tegen 2030 een meer duurzame, diverse en toekomstgerichte eiwitvoorziening bereiken én de Europese zelfvoorziening in eiwitten verhogen. Zes strategische thema’s moeten daarbij helpen.
Zes strategische thema's
1. Duurzaam dierenvoeder
U kunt als landbouwer zelf meer eiwitrijk diervoeder produceren: veldbonen, erwten, lokale soja, klaverrijke graslanden en mengteelten. Dan moet er minder soja uit de Verenigde Staten en Zuid-Amerika worden ingevoerd. Tegen 2030 moet alle soja in de Belgische diervoederindustrie een duurzaamheidslabel hebben en moet de helft van de gebruikte grondstoffen voor veevoeder bestaan uit nevenstromen van de voedings-en biobrandstoffenindustrie.
2. Duurzame dierlijke productie
De veehouderij zorgt in Vlaanderen mee voor voedselzekerheid en -veiligheid, maar is ook belangrijk in een circulair systeem en op vlak van productie-efficiëntie. Dieren onderhouden immers het landschap, valoriseren producten die de mens niet kan verteren (zoals gras en nevenstromen) en hun mest voedt gewassen en brengt koolstof in de bodem aan. De impact op klimaat, milieu, biodiversiteit en water moet echter gereduceerd worden. Daarom is het belangrijk dat nieuwe verdienmodellen en afzetmarkten worden gestimuleerd, van biologische veeteelt over korteketenverkoop tot energieproductie.
3. Meer plantaardige eiwitten
De Vlaamse landbouw kan niet alleen meer eiwitgewassen voor dierlijke consumptie produceren, maar ook voor menselijke consumptie. Voor eiwitrijke teelten als soja en quinoa moeten er daarom nieuwe ketens ontwikkeld worden die de landbouwers afzetzekerheid kunnen bieden.
4. Meer nieuwe eiwitten
Nieuwe eiwitbronnen hebben een plaats in veevoeding, menselijke voeding en in de biogebaseerde economie. Denk maar aan: insecten, algen, eendenkroos, microbiële eiwitten uit schimmels en bacteriën, cellulaire eiwitten zoals kweekvlees, eiwitten die gewonnen worden uit biomassareststromen uit de agrovoedingsketen. Vlaanderen moet een hotspot worden op het gebied van kennis, productie en verwerking van deze ‘nieuwe’ eiwitten.
5. Meer productdiversiteit
Als de consument naar de winkel gaat, moet die (in de toekomst) kunnen kiezen tussen een breed gamma aan smakelijke, veilige en hoogwaardige eiwitproducten. Hierbij speelt ook de eventuele verwerking van eiwitbron naar -product een belangrijke rol.
6. Duurzame eiwitconsumptie
Een gezond en duurzaam voedingspatroon omvat ook een gezonde, diverse, milieuverantwoorde en lokale eiwitconsumptie. Dierlijke eiwitbronnen hebben daar een plaats in, maar een verschuiving naar meer plantaardige en alternatieve eiwitbronnen is noodzakelijk.
Meer informatie
Op pagina Eiwitstrategie (voedselbeleid) zal telkens de meest recente informatie worden gepubliceerd.