Verificaties kunnen zijn: onderzoeken van de producten, verifiëren van de gegevens in de aangifte en van het bestaan en de echtheid van documenten, onderzoeken van de boekhouding van marktdeelnemers, inspecteren van de vervoermiddelen, inclusief containers en opslagplaatsen die voor de producten worden gebruikt.
De verificaties worden toegespitst op de risico’s die geïdentificeerd zijn op basis van criteria die in het kader van risicobeheer op nationaal of communautair niveau zijn ontwikkeld.
Verificaties worden verricht in de volgende gevallen:
- Er zijn redenen om de echtheid in twijfel te trekken van een vangstcertificaat of van de valideringsstempel of de handtekening;
- Men bezit informatie die doet twijfelen of het vissersvaartuig de geldende wet- en regelgeving en de geldende instandhoudingsmaatregelen naleeft;
- De vissersvaartuigen, de visserijondernemingen of andere marktdeelnemers zijn gesignaleerd in verband met vermoedelijke IUU-activiteiten;
- De vlaggenstaten of landen van wederuitvoer zijn gesignaleerd in verband met vermoedelijke IUU-activiteiten;
- Een alarmeringsbericht is bekendgemaakt.
De lidstaten kunnen, naast de bovenvermelde, besluiten om willekeurige verificaties uit te voeren.
Voor verificatiedoeleinden kunnen de bevoegde autoriteiten van de lidstaat de bijstand inroepen van de bevoegde autoriteiten van de vlaggenstaat of van een ander derde land. De procedure voor het bijstandsverzoek staat beschreven in art. 17 (6) van verordening (EG) nr. 1005/2008.
De vrijgave en het in de handel brengen van de producten worden opgeschort in afwachting van de resultaten van de verificatieprocedure.
De opslagkosten worden gedragen door de marktdeelnemer.
Op nationaal vlak halen de controleurs van het Agentschap Landbouw en Zeevisserij hun opsporings- en vaststellingsbevoegdheid uit de bepalingen van het decreet van 28 juni 2013 betreffende het landbouw- en visserijbeleid.