Een gietwagen, ook wel een gietboom genoemd, bestaat uit een aandrijfgedeelte dat over een wielspoor of rail voortbeweegt en een frame waaraan een buizenstelsel met sproeiers is bevestigd. Er bestaan rijdende types en hangende types. De hangende types worden het meest toegepast in kassen of tunnels. De gietwagen is met een slang aangesloten op de watervoorziening. De lengte van de slang is beperkend voor de lengte van het te beregenen veld. Door de voortgaande beweging van de sproeiarm is de waterverdeling gunstiger dan bij andere methoden van overheadberegening. Er bestaan verschillende types gietwagens met meer of minder mogelijkheden. Hoe meer instel- en programmeermogelijkheden er zijn en hoe meer de rijsnelheid te variëren is, hoe beter de watergift aangepast kan worden aan de behoefte van de verschillende partijen planten.
De beregeningsintensiteit is afhankelijk van de voortbewegingssnelheid, de druk en het aantal en type sproeiers. Gietwagens voldoen het best op percelen met een constante breedte. De hoogte van de gietarm beperkt het gebruik bij hoge gewassen. Soms is de gietarm in de hoogte instelbaar. Verliezen ten gevolge van winddrift kunnen door de verlaging van de arm worden beperkt. Nachtvorstbestrijding met gietwagens is niet goed mogelijk.
Afgezien van de rail of het wielspoor zijn er geen speciale aanpassingen van de bed-ondergrond nodig. De gietwagen kan voorzien zijn van aparte leidingen en spuitdoppen voor het spuiten van gewasbeschermingsmiddelen. In dat geval is het noodzakelijk dat de gietwagen met een voldoende hoge snelheid kan voortbewegen.
Een voordeel van gietwagens is dat ze geen belemmering vormen voor mechanisatie. Het is zelfs mogelijk om gietwagens uit te bouwen tot overgewaswagens die gebruikt kunnen worden voor het uitvoeren van teelthandelingen.
Foto gietwagen
Bron: PCS