Vlinderbloemigen (PDPO III)

Rode klaver: nuttige tips bij de teelt

Op deze pagina:

Grondsoort en perceelskeuze

Het perceel waar rode klaver op geteeld wordt moet aan de volgende voorwaarden voldoen:

  • min. 4 jaar tussen 2 teelten van rode klaver
  • lage onkruiddruk
  • goede ontwatering
  • geen storende lagen
  • lichtzure gronden (pH min 4.5 ) komen ook in aanmerking. De optimale pH bedraagt 5.5

Rode klaver is iets minder gevoelig voor droogte dan raaigrassen

Zaaien

Het zaaibed voor rode klaver moet vlak en fijn zijn (cfr. zaaibedbereiding grassen). Er wordt ondiep gezaaid (1 à 1,5 cm) aan een zaaizaadhoeveelheid van 10 - 15 kg/ha. Er kan gezaaid worden vanaf half maart tot eind augustus.

Er worden nauwe rijafstanden geadviseerd om de onkruiddruk te verminderen. Gebruik rassen die op de Belgische of Nederlandse beschrijvende en aanbevelende rassenlijst staan ingeschreven. Opbrengstniveau en persistentie zijn hierbij de bepalende factoren. Enten van het zaaizaad is niet nodig aangezien de Rhizobium bacteriën die voor de N-binding zorgen zeer algemeen in de verschillende grondsoorten aanwezig zijn. Het is trouwens dezelfde bacteriestam die instaat voor de N-fixatie door de witte klaver.

Bemesting

Rode klaver vraagt een voldoende hoge pH zodat soms voorafgaandelijk aan de teelt moet bekalkt worden ( bodemontleding en bekalkingsadvies). Door het feit dat het gewas via de symbiose met Rhizobium bacteriën zelf zijn stikstof uit de lucht haalt is er geen N-gift nodig. Rode klaver heeft een hoog fosfaat en kali behoefte. Fosfaat is belangrijk voor de ontwikkeling van het wortelgestel en kali heeft een invloed op de opbrengst, de ziektegevoeligheid, de wintervastheid en de standvastigheid. Er worden afhankelijk van de toestand van de bodem fosfaat-giften tot 80 kg/ha geadviseerd. Kali wordt best gefractioneerd en kan afhankelijk van de toestand van de bodem en het aantal sneden tot 400 kg/ha oplopen.

Let op bij het toedienen van drijfmest. Zorg dat dit gebeurt in goede omstandigheden want rode klaver is gevoelig voor rijschade (droge ondergrond, brede banden). Het kan daarom nuttig zijn om op de kopeinden wat gras mee in te zaaien. Zo ontstaan er minder open plekken en beperkt men de onkruidontwikkeling.

Onkruidbestrijding

Door een trage beginontwikkeling van rode klaver ondervinden onkruiden minder concurrentie dan bij de inzaai van raaigrassen.

Toppen (= ondiep maaien) van het jonge gewas is een milieuvriendelijke en effectieve manier om de breedbladige onkruiden te bestrijden. Let er ook hier op dat u geen rijschade veroorzaakt.

De mogelijkheden van chemische onkruidbestrijding zijn beperkt omdat er weinig middelen beschikbaar zijn die de klaver sparen. Het best raadpleegt u daarvoor uw leverancier.

Ziekten en plagen

Rode klaver is relatief weinig ziekte – of plaaggevoelig Meeldauw en klaverrot (Sclerotinia) zijn de voornaamste ziekten. Een chemische bestrijding is meestal niet economisch te verantwoorden. Een goede vruchtwisseling en een juiste rassenkeuze bieden de beste bescherming tegen deze ziekten. Vooral bij een kluiterig zaaibed en vochtige weersomstandigheden kunnen slakken veel kiemplanten vernietigen en is een bestrijding te overwegen.

Uitbating

Rode klaver wordt bij voorkeur aangewend voor maaidoeleinden. Het is zeer geschikt om vers of voorgedroogd te vervoederen. Rode klaver geeft in normale omstandigheden een 4-tal sneden. Het beste tijdstip voor de 1 ste snede is het moment waarop de bloeiknoppen beginnen te verkleuren . De maaihoogte is vergelijkbaar met die van grassen.

Het gewas kan best gemaaid worden met een maaier / kneuzer, waarna het, indien nodig, meteen opengespreid wordt. Aangezien de blaadjes snel drogen en afbreken wordt dus best zo weinig mogelijk geschud. Na 1 à 2 dagen drogend weer kan ingekuild worden. Hakselen is de beste keuze. Bij het gebruik van de opraapwagen moeten de snijmessen ingeschakeld worden zodat het gewas in stukken gesneden wordt.

Het opbrengstniveau is van dezelfde grootteorde als bij gras in zuiver maaibeheer (10 à 15 ton DS/ha/jaar).

Mengsel met gras

Dikwijls wordt rode klaver samen met gras ingezaaid. In hoofdzaak betreft het Italiaans of Engels raaigras. Het klaveraandeel in de combinatie met Italiaans raaigras is soms heel beperkt omwille van de sterke concurrentiekracht van deze grassoort. Rode klaver + Engels raaigras is bij een 2-jarige teelt zowel naar productie als naar voederwaarde interessanter. Bij inzaai van Italiaans raaigras + rode klaver (vóór 31 augustus) moet zeker nog eens gemaaid worden voor de winter. Bij de combinatie met Engels raaigras is dit meestal niet nodig.

Voederwaarde en rantsoenering

Voor een goede bewaring is het nodig dat rode klaver voorgedroogd wordt of dat een efficiënt bewaarmiddel wordt toegevoegd. Het ruw eiwitgehalte van rode klaver is niet hoger dan dat van gras. Klaverkuil heeft een ruw celstofgehalte dat vergelijkbaar is met dat van graskuil; het asgehalte is meestal hoger. De verteerbaarheid van rode klaver varieert meestal tussen 63 en 70 % en is iets lager dan van graskuil en maïskuil (gemiddelde verteerbaarheid van 74 %). De energiewaarde van rode klaver is met een gemiddelde van hoogstens 800 VEM niet hoog. De DVE- en OEB-waarden zijn niet hoger dan bij graskuil. Rode klaverkuil heeft wel een hogere opneembaarheid bij melkvee dan graskuil. Dit verschil is vermoedelijk toe te schrijven aan de hogere verteringssnelheid en mag op circa 10 % geraamd worden, wanneer beide eenzelfde ruwe celstofgehalte hebben, gehakseld zijn en even ver voorgedroogd zijn. De hogere opneembaarheid compenseert de lagere energiewaarde met betrekking tot de potentiële ruwvoedermelkproductie. Klaver-voordroogkuil heeft geen specifieke invloed op de melkproductie en het melkvet- en melkeiwitgehalte. Het omega-3-vetzurengehalte is hoger.

Delen: