Vissen in Britse wateren

Op 24 december 2020 werd er een handels- en samenwerkingsovereenkomst gesloten tussen de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk. Voor visserij is er een transitieperiode van 5,5 jaar voorzien waarbij de toegang tot de 12-mijlszone en 200-mijlszone verzekerd zijn, in ruil voor een quota transfer dat geleidelijk aan wordt ingevoerd tot 2026. Nadien volgen jaarlijkse onderhandelingen over toegang, maar heeft de EU hiervoor wel enkele hefbomen voorzien. Het akkoord voorziet ook een gelijk speelveld: een Partij mag enkel maatregelen toepassen op vaartuigen van een andere Partij in haar wateren, indien ze dezelfde maatregelen ook toepast op haar eigen vaartuigen. Het akkoord gaat vrij gedetailleerd in op de te volgen procedure voor de jaarlijkse vastlegging van de totaal toegestane vangsten of TAC’s, en voorziet ook een geschillenbeslechting indien beide partijen niet overeenkomen. Het akkoord werd geratificeerd in april 2021.

De meest ingrijpende verandering met een directe impact, is het feit dat de Europese vaartuigen die vissen in Britse wateren, op grond van artikel 16 van Fisheries Act 2020, verplicht zijn om aan boord een Britse licentie te hebben die verschillende licentievoorwaarden bevat. Interne wetgeving en andere lokale maatregelen zullen van toepassing zijn op zowel Britse als Europese vaartuigen. Het is de verantwoordelijkheid van de schipper, eigenaar en huurders (indien van toepassing) om op de hoogte te zijn van de specifieke regelgeving en voorschriften om te voldoen aan de Britse wetgeving en het licentiesysteem. Direct toepasbare EU-regelgeving, die werd goedgekeurd onder het Gemeenschappelijk Visserijbeleid (GVB), zal een deel uitmaken van het VK statuten boek als “behouden EU wetgeving”, zoals vermeld onder het Europese terugtrekakkoord van 2018.